درمان پسوریازیس؛ روش‌های علمی و عملی درمان صدفک!

پسوریازیس نوعی بیماری پوستی است که در آن بیماران بر اثر خودایمنی بدن، دچار التهاب پوستی یا پلاک‌های پوستی صدف مانند می‌شوند. درمان پسوریازیس به سه دسته درمان با داروهای موضعی، فتوتراپی (نوردرمانی) و داروهای سیستمیک تقسیم می‌شود. هرچند برخی از درمان‌های خانگی و طبیعی نیز تا حدودی به بهبودی کمک نموده‌اند. در درمان‌های خانگی عموما از حمام نمک، آلوئه‌ورا، روغن‌های گیاهی، امگا 3 و زردچوبه استفاده می‌شود. در این مقاله نگاهی به علائم پسوریازیس و انواع درمان‌های پزشکی و طبیعی در آن خواهیم داشت.

علائم پسوریازیس

علائم و نشانه‌های پسوریازیس بسته به نوع این بیماری می‌تواند متفاوت باشد. ازجمله علائم شایع پسوریازیس می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• بثورات قرمز و ملتهب که اغلب با پوسته‌های شل و نقره‌ای رنگی پوشیده شده است. در موارد شدید، پلاک‌ها رشد کرده و با یکدیگر ادغام می‌شوند و مناطق وسیعی را می‌پوشانند.
• خارش پوستی به‌نحوی دردناک که با ترک‌خوردگی یا خونریزی همراه است.
• خونریزی‌های کوچک که در آن پوست خراشیده شده است.
• مشکلات ناخن مانند تغییر رنگ، خرد‌شدن و سوراخ شدن
• پلاک‌های پوسته‌پوسته روی پوست سر
• پسوریازیس در 10 تا 30 درصد افراد می‌تواند با آرتریت پسوریاتیک همراه باشد که باعث درد و تورم مفاصل می شود.

عوامل محرک در پسوریازیس

روی هر فرد مبتلابه این عارضه، محرک‌های خاصی می‌تواند اثرگذار باشد که ممکن است روی شخص دیگری تأثیر نگذارد. افرادی که متوجه این عوامل محرک در خود می‌شوند، بهتر می‌توانند علائم خود را کنترل کنند. این محرک‌ها عبارتند از:

• هوای سرد و خشک: برای درمان پسوریازیس بهتر است مبتلایان، مدتی را در هوای گرم آفتابی و رطوبت زیاد بگذرانند.
• استرس: در مواقعی که افراد مضطرب هستند، شیوع این بیماری بیشتر است.
• عفونت‌ها: گلودرد استرپتوکوکی و التهاب لوزه می‌تواند باعث ایجاد نوع خاصی از شیوع پسوریازیس شود. عفونت HIV نیز می‌تواند منجر به تشدید این بیماری شود.
• آسیب پوستی: در برخی افراد، کوچک‌ترین بریدگی‌ها، کبودی‌ها و سوختگی‌ها می‌تواند باعث شیوع بیماری شود. حتی خالکوبی و نیش حشرات هم ممکن است باعث ایجاد یک ضایعه جدید شود. به‌همین دلیل، پوشیدن دستکش یا یک لایه لباس اضافی، راهکار مناسبی برای مقابله با آسیب‌های احتمالی است.
• الکل: نوشیدن الکل می‌تواند علائم پسوریازیس را تحریک یا تشدید کرده و در درمان آن نیز اختلال ایجاد کند. ترکیب برخی از داروهای پسوریازیس با الکل، به‌ویژه برای زنان در سنین باروری می‌تواند عوارض جانبی خطرناکی داشته باشد.
• سیگارکشیدن: استفاده‌از تنباکو یا قرار‌گرفتن در کنار دود سیگار دیگران نیز خطر ابتلابه پسوریازیس را افزایش داده و شرایط موجود را بدتر می‌کند.

درمان بیماری پسوریازیس

درمان پسوریازیس معمولاً بیشتر باعث کنترل این بیماری می‌شود و طیف وسیعی دوز داروها را دربرمی‌گیرد. اکثر افراد می‌توانند توسط یک پزشک عمومی درمان شوند. برخی داروهای مورداستفاده عبارتند از:

• داروهای «بتا بلوکر» که برای درمان فشارخون بالا و بیماری قلبی استفاده می‌شود.
• لیتیوم درمانی که برای اختلال دوقطبی استفاده می‌شود.
• قرص‌هایی که برای درمان مالاریا مصرف می‌شوند.

اگر علائم شدید باشد یا پوست فرد به درمان پاسخ خوبی ندهد، پزشک عمومی او را به یک متخصص پوست ارجاع خواهد داد. درمان‌ها بر اساس نوع و شدت پسوریازیس و ناحیه پوستی که تحت‌تاثیر قرار گرفته، تعیین می‌شود. پزشک متخصص احتمالاً با یک درمان خفیف مانند استفاده‌از کرم‌های موضعی روی پوست شروع می‌کند و سپس درصورت لزوم به‌سراغ درمان‌های قوی‌تر می‌رود.

طیف گسترده‌ای از درمان‌ها برای پسوریازیس در دسترس است، اما شاید شناسایی موثرترین آن‌ها دشوار باشد. درمان پسوریازیس معمولا به 3 دسته تقسیم می‌شود:

• موضعی: کرم‌ها و پمادهای پوستی
• فتوتراپی: پوست درمعرض انواع خاصی از اشعه ماوراء بنفش قرار می‌گیرد.
• داروهای سیستمیک: داروهای خوراکی و تزریقی که بر کل بدن اثر می‌گذارند.

این درمان‌ها اغلب به‌صورت ترکیبی استفاده می‌شوند.

بیشتر بخوانید: پسوریازیس چیست 

درمان‌های موضعی پسوریازیس

درمان‌های موضعی معمولاً اولین درمان‌هایی هستند که برای پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​استفاده می‌شوند. این نوع درمان پسوریازیس شامل کرم‌ها و پمادهایی است که روی مناطق آسیب‌دیده استفاده می‌شود. درمان موضعی ممکن است تا 6 هفته طول بکشد تا اثر قابل توجهی ایجاد کند. برای افرادی که به پسوریازیس پوست سر مبتلا هستند، ممکن است ترکیبی از شامپو و پماد توصیه شود.

نرم‌کننده‌ها

نرم‌کننده‌ها مرطوب‌کننده‌هایی هستند که مستقیماً روی پوست استفاده می‌شوند تا با کمک یک لایه محافظ به آبرسانی و حفظ رطوبت پوست کمک کنند. برای افرادی که به پسوریازیس خفیف مبتلا هستند، احتمالاً نرم‌کننده اولین درمانی است که پزشک پیشنهاد می‌کند. مزیت اصلی نرم‌کننده‌ها، مرطوب‌کردن پوست و کاهش خارش و پوسته‌ریزی است. سایر درمان‌های موضعی نیز روی پوست مرطوب بهتر عمل می‌کنند.

کرم‌ها یا پمادهای استروئیدی

کرم‌ها یا پمادهای استروئیدی (کورتیکواستروئیدهای موضعی) معمولاً برای درمان پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​در بیشتر نواحی بدن استفاده می‌شوند. این نوع درمان پسوریازیس معمولا بر کاهش التهاب موثر است. این پمادها تولید سلول‌های پوست را کند کرده و خارش را کاهش می‌دهند.

کورتیکواستروئیدهای موضعی طبق نظر پزشک از خفیف تا بسیارقوی تجویز می‌شوند. کورتیکواستروئیدهای موضعی قوی‌تر، فقط باید در نواحی کوچک پوست یا روی لکه‌های ضخیم خاص استفاده شود. استفاده بیش‌ازحد از کورتیکواستروئیدهای موضعی می‌تواند منجر به نازک‌شدن پوست شود.

بیشتر بخوانید: پسوریازیس معکوس؛

آنالوگ‌های ویتامین D

کرم‌های آنالوگ ویتامین D معمولاً همراه یا به‌جای کرم‌های استروئیدی برای پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​مناطقی مانند اندام‌ها، تنه یا پوست سر استفاده می‌شوند. آن‌ها روی کند‌کردن تولید سلول‌های پوست اثر می‌گذارند. آنالوگ‌های ویتامین D دارای اثرات ضدالتهابی نیز هستند. نمونه‌هایی از آنالوگ‌های ویتامین D عبارتند از:

• کلسی پوتریول
• کلسیتریول
• تاکلسیتول

مهارکننده‌های کلسینورین

مهارکننده‌های کلسینئورین (مانند تاکرولیموس و پیمکرولیموس)، پمادها یا کرم‌هایی هستند که فعالیت سیستم ایمنی را کاهش داده و به کاهش التهاب کمک می‌کنند.

درصورتی‌که کرم‌های استروئیدی مؤثر نباشند، از این مهارکننده‌ها برای درمان پسوریازیس در نواحی حساس، مانند صورت، اندام‌های تناسلی و چین‌های پوست استفاده می‌شود. این داروها هنگام شروع مصرف می‌توانند باعث تحریک پوست یا احساس سوزش و خارش شوند، اما معمولاً در عرض یک‌هفته منجر به بهبودی می‌شوند.

قطران زغال‌سنگ

قطران زغال‌سنگ یک روغن غلیظ و سنگین و احتمالاً قدیمی‌ترین درمان برای پسوریازیس است. نحوه عملکرد آن دقیقاً مشخص نیست، اما می‌تواند پوسته‌ها، التهاب و خارش را کاهش دهد.

اگر سایر درمان‌های موضعی مؤثر نباشند، ممکن است برای درمان پسوریازیس که بر اندام‌ها، تنه یا پوست سر تأثیر می‌گذارد، از قطران استفاده شود. قطران زغال سنگ می‌تواند لباس‌‎ها و ملافه‌ها را لکه‌دار کند و همچنین بویی قوی دارد. از قطران می‌توان در ترکیب با فتوتراپی استفاده کرد.

دیترانول

دیترانول بیش از 50 سال است که برای درمان پسوریازیس استفاده می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد دیترانول در سرکوب تولید سلول‌های پوست موثر است و عوارض جانبی کمی دارد. بااین‌حال، اگر دیترانول بیش‌ازحد استفاده شده باشد، می‌تواند باعث سوختگی پوست شود. این درمان معمولاً به‌عنوان یک درمان کوتاه‌مدت و زیرنظر پزشک برای پسوریازیس استفاده می‌شود. دیترانول را هم می‌توان در ترکیب با فتوتراپی استفاده کرد.

درمان‌های سیستمیک پسوریازیس

اگر پسوریازیس شدید باشد یا سایر درمان‌ها موثر نباشند، ممکن است درمان‌های سیستمیک تجویز شود. درمان‌های سیستمیک روی تمام بدن موثرند.

اما باید توجه داشت این داروها اگرچه می‌توانند در درمان پسوریازیس بسیار خوب عمل کنند، اما همه آن‌ها دارای عوارض جانبی بالقوه جدی هستند. تمام درمان‌های سیستمیک پسوریازیس دارای مزایا و معایبی هستند. 2 نوع اصلی درمان سیستمیک وجود دارد که به آن‌ها غیربیولوژیک و بیولوژیک گفته می‌شود.

درمان‌های غیربیولوژیکی پسوریازیس

داروهای غیربیولوژیکی معمولا به‌صورت قرص و کپسول هستند.

متوترکسات

متوترکسات می‌تواند با کاهش سرعت تولید سلول‌های پوست و سرکوب التهاب به کنترل پسوریازیس کمک کند. این دارو معمولا هفته‌ای یک‌بار مصرف می‌شود. متوترکسات می‎‌تواند باعث تهوع شود و ممکن است بر تولید سلول‌های خونی تأثیر بگذارد. استفاده طولانی‌مدت از آن می‌تواند باعث آسیب کبدی شود.

افرادی که بیماری کبدی دارند نباید متوترکسات مصرف کنند و همچنین، هنگام مصرف آن نباید الکل مصرف شود. متوترکسات می‌تواند برای نوزاد درحال رشد بسیار مضر باشد، بنابراین مهم است که زنان حین مصرف این دارو و حداقل تا 6 ماه پس از قطع، از روش‌های پیشگیری از بارداری استفاده کنند و باردار نشوند. به مردان نیز توصیه می‌شود تلاش برای بچه‌دار‌شدن را حداقل تا 6 ماهگی از آخرین دوز متوترکسات به تاخیر بیندازند.

سیکلوسپورین

سیکلوسپورین دارویی است که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند و معمولا روزانه مصرف می‌شود. سیکلوسپورین شانس ابتلابه بیماری کلیوی و فشارخون بالا را افزایش می‌دهد. بنابراین، باید تحت‌نظر پزشک استفاده شود.

آسیترتین

آسیترتین یک رتینوئید خوراکی است که تولید سلول‌های پوست را کاهش می‌دهد. برای درمان پسوریازیس شدید که به سایر درمان‌های سیستمیک غیربیولوژیکی پاسخ نداده است، از این دارو استفاده می‌شود. آسیترتین طیف وسیعی از عوارض جانبی را از جمله خشکی و ترک خوردن لب‌ها، خشکی مجرای بینی و در موارد نادر هپاتیت دارد.

آسیترتین می‌تواند برای جنین در حال رشد بسیار مضر باشد. بنابراین مهم است زنان حین مصرف این دارو و حداقل تا 3 سال پس از قطع مصرف از روش‌های پیشگیری از بارداری استفاده کنند و باردار نشوند، اما برای باروری مردان اثر منفی ندارد.

داروهای دیگر

آپرمیلاست و دی متیل فومارات داروهایی هستند که به کاهش التهاب کمک می‌کنند. آنها به صورت قرص روزانه مصرف می شوند. استفاده‌از این داروها فقط برای درمان پسوریازیس شدید که به سایر درمان‌های غیربیولوژیکی پاسخ نداده است، توصیه می‌شود.

درمان‌های بیولوژیکی پسوریازیس

درمان‌های بیولوژیکی با هدف قراردادن سلول‌های بیش‌فعال در سیستم ایمنی، التهاب را کاهش می‌دهند و معمولا تزریقی هستند.

اتانرسپت

اتانرسپت دو ​​بار در هفته تزریق می‌شود. اگر بعد از 12 هفته هیچ بهبودی در پسوریازیس مشاهده نشد، درمان قطع می‌شود. عارضه جانبی اصلی اتانرسپت، راش درمحل تزریق، خطر جدی عفونت شدید و بازگشت سل بهبودیافته است.

آدالیموماب

ادالیموماب هر 2 هفته یک‌بار تزریق می‌شود و اگر پس از 16 هفته منجر به بهبودی نشود، درمان قطع خواهد شد. عوارض جانبی اصلی آدالیموماب شامل سردرد، بثورات پوستی درمحل تزریق، عفونت شدید و حالت تهوع است.

اینفلیکسیماب

اینفلیکسیماب به‌صورت قطره‌ای (انفوزیون) در رگ تزریق می‌شود. در 6 هفته اول 3 انفوزیون و سپس هر 8 هفته یک انفوزیون تزریق خواهد شد. اگر پسوریازیس پس از 10 هفته بهبود نیابد، درمان قطع خواهد شد. عارضه اصلی اینفلیکسیماب سردرد و عفونت شدید است.

آستکینوماب

استکینوماب در ابتدای درمان و مجدداً 4 هفته بعد تزریق می‌شود. پس از این، تزریق هر 12 هفته صورت می‌گیرد. اگر پسوریازیس شما پس از 16 هفته بهبود نیابد، درمان قطع خواهد شد. عوارض جانبی اصلی آستکینوماب، عفونت گلو و بثورات درمحل تزریق است.

نوردرمانی برای پسوریازیس

فتوتراپی یا نوردرمانی معمولاً توسط متخصص پوست تجویز می‌شود. فتوتراپی شامل قراردادن پوست درمعرض نور ماوراءبنفش به‌طور منظم و تحت نظارت پزشکی است. درمان‎ها را می‌‎توان در مطب پزشک یا کلینیک یا در خانه با واحد فتوتراپی انجام داد. کلید موفقیت با نوردرمانی، ثبات و استقامت است. انواع فتوتراپی عبارتند از:

اشعه ماوراء بنفش

UVB در نور طبیعی خورشید وجود دارد و یک درمان موثر برای پسوریازیس است. UVB به پوست نفوذ کرده و رشد سلول‌های آسیب‌دیده پوست را کند می‌کند. درمان پسوریازیس با استفاده‌از UVB می‌تواند شامل فتوتراپی UVB، لیزر اگزایمر یا فتوتراپی UVB در مطب یا خانگی باشد. درمان فتوتراپی UVB شامل قراردادن پوست درمعرض منبع نور مصنوعی UVB برای مدت زمان معینی براساس یک برنامه منظم است. دو نوع درمان UVB وجود دارد: باند پهن و باند باریک. سه تفاوت اصلی بین آن‌ها وجود دارد:

• لامپ‌های UVB با باند باریک، طیف کمتری از اشعه ماوراءبنفش را منتشر می‌کنند.
• UVB باند باریک می‌تواند پسوریازیس را سریع‌تر درمان کرده و بهبودی طولانی‌تری ایجاد کند.
• UVB باند باریک ممکن است به درمان‌های کمتری در هفته نیاز داشته باشد.

درمان UVB به روش‌های مختلفی انجام می‌شود. برخی از پزشکان از لامپ‌های UV سنتی و برخی از لامپ‌های LED استفاده می‌کنند.

لیزر اگزایمر

لیزر اگزایمر که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان پلاک‌های پسوریازیس موضعی و مزمن تأیید شده است، یک پرتو با شدت بالا از UVB ساطع می‌کند. لیزر اگزایمر می‌تواند مناطقی از پوست را که تحت‌تاثیر پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​قرار گرفته‌اند، هدف قرار دهد. تحقیقات نشان می‌دهد این یک درمان به ویژه برای پسوریازیس پوست سر موثر است. با این حال، هنوز داده‌های طولانی‌مدت کافی برای نشان‌دادن مدت زمان بهبودی پس از یک دوره لیزر درمانی وجود ندارد.

پسورالن + UVA

اشعه ماوراءبنفش UVA برای پسوریازیس نسبتاً بی‌اثر است، مگراین‌که با عوامل حساس به نور به‌نام پسورالن استفاده شود. این فرآیند که PUVA نام دارد، رشد بیش‌ازحد سلول‌های پوست را کند کرده و می‌تواند علائم پسوریازیس را برای دوره‌های زمانی مختلف کاهش دهد. سه راه تجویز برای PUVA وجود دارد:

• به‌صورت موضعی به‌عنوان کرم
• مخلوط با آب حمام
• مصرف خوراکی

پسوریازیس پلاکی پایدار، پسوریازیس روده‌ای و پسوریازیس کف دست و پا، بیشترین پاسخ را به درمان PUVA دارند.

نور خورشید

اگرچه UVB و UVA هر دو در نور خورشید یافت می‌شوند، اما UVB بهترین عملکرد را برای درمان پسوریازیس دارد. UVB خورشید مانند UVB در درمان‌های فتوتراپی عمل می‌کند. بااین‌حال، استفاده‌از نور خورشید برای درمان پسوریازیس برای همه توصیه نمی‌شود.

همه چیز درباره درمان خانگی پسوریازیس

در درمان پسوریازیس از درمان‌های گیاهی، خوراکی و موضعی نیز استفاده می‌شود. در ادامه چند درمان خانگی که نتایج امیدوارکننده‌ای را در تسکین علائم پسوریازیس نشان داده‌اند، ارائه خواهد شد.

حمام نمک

حمام گرم (نه داغ) می‌تواند برای پوست افراد مبتلابه پسوریازیس تسکین‌دهنده باشد. افزودن نمک اپسوم، روغن معدنی، بلغور جو دوسر کلوئیدی یا روغن زیتون نیز به کاهش خارش و سوزش کمک می‌کند. حمام‌کردن با نمک دریای مرده نیز تأثیر مفیدی برای درمان پسوریازیس نشان داده است.

دریای مرده حاوی مواد معدنی فراوانی است و بسیار شورتر از اقیانوس است (مانند دریاچه ارومیه). در یک کارآزمایی بالینی کوچک، شرکت‌کنندگانی که به‌مدت 3 هفته در دریای مرده یا وان آب گرم با نمک معمولی به مدت 20 دقیقه در روز حمام کردند، شاهد بهبود قابل توجهی در علائم پسوریازیس خود بودند.

آلوئه‌ورا

کرم‌های ساخته شده از عصاره گیاه آلوئه‌ورا به کاهش قرمزی، پوسته‌پوسته‌شدن، خارش و التهاب پوست کمک می‌کند. مطالعات بالینی که آزمایش می‌کند آیا کرم‌های آلوئه‌ورا به پسوریازیس کمک می‌کند یا خیر، نتایج متفاوتی را نشان داده است. بنیاد ملی پسوریازیس مصرف آلوئه‌ورا را به شکل قرص خوراکی توصیه نمی‌کند.

اسیدهای چرب امگا 3

اسیدهای چرب امگا 3 به کاهش التهاب در بدن و درمان پسوریازیس کمک می‌کنند. التهاب همان چیزی است که باعث خارش و ایجاد پوسته‌های قرمز می‌شود. امگا 3 را می‌توان در انواع غذاها یافت، از جمله:

• آووکادو
• روغن بذر کتان
• آجیل
• دانه
• سویا
• ماهی‌های چرب
• مکمل روغن ماهی

بیش‌از نیمی از افراد در مطالعه‌ای در سال 1989 پس از مصرف یک رژیم غذایی کم‌چرب همراه با روغن ماهی به مدت چهار ماه، بهبود متوسط ​​تا عالی را در علائم پسوریازیس مشاهده کردند. در یک نظرسنجی از 1206 فرد مبتلابه پسوریازیس نیز حدود 45 درصد از افرادی که اسیدهای چرب امگا 3 را به رژیم غذایی خود اضافه کردند، شاهد بهبودی در پوست خود بودند.

باید توجه داشت که مصرف بیش از 3 گرم در روز روغن ماهی می‌تواند خون را رقیق کند. این مورد برای افرادی که از داروهای رقیق‌کننده خون مانند وارفارین (کومادین) استفاده می‌کنند، مهم است.

بیشتر بخوانید: پسوریازیس و ازدواج؛

زردچوبه

هیچ آزمایش بالینی بزرگی درمورد استفاده‌از زردچوبه در درمان پسوریازیس انجام نشده است. بااین‌حال، نتایج مطالعات کوچک‌تر با استفاده‌از ژل زردچوبه موضعی دلگرم‌کننده بوده است. یک مطالعه کوچک روی 34 فرد مبتلابه پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​نشان داد استفاده‌از ژل زردچوبه به میزان دو بار درروز به‌مدت 9 هفته به بهبود اندازه، قرمزی، ضخامت و پوسته پوسته‌شدن ضایعات پسوریازیس کمک می‌کند. با‌این‌حال، در مطالعه دیگری مصرف خوراکی کپسول زردچوبه در افراد مبتلابه پسوریازیس متوسط ​​تا شدید موثر نبود.

انگور اورگان

انگور اورگان یا Mahonia aquifolium یک گیاه ضدمیکروبی از خانواده زرشک است. تحقیقات نشان می‌دهد کرم حاوی عصاره این گیاه می‌تواند به درمان پسوریازیس کمک کند.

روغن نارگیل

روغن نارگیل دارای خواص ضدالتهابی است که ممکن است به کاهش درد پسوریازیس کمک کند. مصرف خوراکی روغن نارگیل نیز درصورتی‌که از مالش موضعی آن استفاده نشود، مفید خواهد بود.

روغن درخت چای

روغن درخت چای دارای خواص ضدباکتری، ضدویروس و ضدقارچ است و می‌تواند از عملکرد سالم سیستم ایمنی بدن حمایت کند. این روغن ممکن است به دفع عفونت و کاهش التهاب کمک کند. بااین‌حال، نباید بیش‌ازحد از این روغن قدرتمند استفاده شود، زیرا ممکن است پوست را خشک کرده و اوضاع را بدتر کند.

روغن کرچک

استفاده‌از روغن کرچک روی پوست، می‌تواند به نرمی و حذف سموم کمک کند. این روغن با افزایش تعداد سلول‌های لنفوسیتی مبارزه‌کننده با بیماری در بدن مبتلایان به پسوریازیس، می‌تواند عملکرد ایمنی را بهبود بخشد.

حفظ وزن سالم

چاقی خطر ابتلابه پسوریازیس را در افراد افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد کاهش وزن می‌تواند به بهبود علائم پسوریازیس در افراد چاق کمک کند. برخی از راه‌های کاهش وزن عبارتند از:

• مصرف بیشتر میوه‌ها وسبزیجات
• مصرف گوشت بدون چربی و سایر پروتئین‌های سالم
• مصرف قند کمتر
• حذف غذاهای بسیار فرآوری شده
• ورزش‌کردن به‌طور مداوم

استفاده‌از دستگاه‌های پخش رطوبت در هوا

استفاده‌از دستگاه‌های پخش رطوبت در هوا برای پیشگیری از خشک‌شدن هوای خانه مفید است. خشکی هوا می‌تواند برای پوست مبتلایان به پسوریازیس تحریک‌کننده باشد.

کاهش استرس

استرس یک منبع مطمئن محرک شناخته شده برای تحریک پسوریازیس است. یافتن راه‌هایی برای کاهش و مدیریت استرس، می‌تواند از شدت این بیماری بکاهد.

درمان پسوریازیس شامل دو دسته کلی درمان‌های پزشکی و درمان‌های خانگی است. درمان‌های پزشکی نیز طیف بسیار گسترده‌ای دارند. درمان‌های موضعی شامل استفاده‌از نرم‌کننده‌ها، کرم‌ها و پمادها، آنالوگ‌های ویتامین د، مهارکننده‌های کلسینورین، قطران زغال‌سنگ، دیترانول و درمان‌های سیستمیک است. در درمان‌های سیستمیک از انواع داروهای خوراکی و تزریقی برای پسوریازیس استفاده می‌شود. نوردرمانی با کمک اشعه فرابنش نیز نوع دیگری از درمان‌های نسل جدید پسوریازیس به‌شمارمی‌رود. درمان‌های خانگی شامل استفاده‌از حمام نمک، آلوئه‌ورا، زردچوبه، انگور اورگان، حفظ وزن سالم و کاهش استرس هستند.

منبع ++++