همه چیز در مورد سلولیت و عفونت‌های پوستی

سلولیت نوعی عفونت باکتریایی شایع در سطح پوست است که عوارض بسیاری برای فرد مبتلا به همراه دارد. در این بیماری، امکان درگیری بخش‌های مختلفی از بدن وجود دارد که خود را به‌صورت تورم، قرمزی، گرم و دردناک پوست نشان می‌دهد. سلولیت انگشت دست یکی از انواع پیشرفته این عارضه است که در پی آن، عملکرد دست‌ها دچار اختلال می‌شود و بیمار در انجام کارهای روزمره ناتوان خواهدبود. در صورت بی‌توجهی نسبت به علائم و عدم درمان به‌موقع، این بیماری پیشرفت می‌کند و ممکن است تا مرحله قطع انگشتان دست پیش رود. یکی از راه‌های پیشگیری در این بیماری، رعایت بهداشت فردی و مراقبت از زخم‌های سطحی و خراش‌های ایجاد‌شده بر سطح پوست است. در این مقاله سعی داریم در مورد انواع عفونت‌های دست و سلولیت انگشتان توضیحاتی ارائه دهیم. برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به این بیماری، ما را در ادامه همراهی کنید.

سلولیت چگونه ایجاد می‌شود؟

سلولیت یک عارضه پوستی است که نواحی مختلف بدن اعم از ران‌ها، باسن، شکم و دست‌ها را درگیر می‌کند و در بین زنان شیوع بیشتری دارد. سلولیت انگشت دست یکی از انواع این بیماری است که در آن پوست نواحی انگشت مورد آسیب قرار می‌گیرد ودچار تورم، قرمزی، درد و گاهی زخم و تاول‌های ریز و درشت می‌شود. سلولیت ایجادشده در این نواحی، با سلولیتی که در نواحی شکم و ران‌ها ایجاد می‌شود کمی متفاوت است.

بیشتر بخوانید: درمان سلولیت؛ 

منشا سلولیت دست معمولا باکتری‌ها هستند در حالی که سلولیت ایجادشده در نواحی شکم و ران در اثر سفت‌شدن بافت‌های همبند که مسئول اتصال پوست و عضلات زیرین آن هستند، اتفاق می‌افتد. این سفت‌شدن موجب می‌شود تا سطح پوست برآمده و چروکیده به نظر برسد یا دچار گودی و فرورفتگی شود.

هنگامی که نوارهای فیبری یا همان عوامل اتصال پوست به عضله، به طور نامنظم سفت و غیرقابل‌انعطاف می‌شوند، پوست به سمت پایین کشیده‌شده و در مقابل، لایه‌های چربی زیرین به سمت بالا فشار وارد می‌کنند. پوست دارای سلولیت، ظاهری بدشکل و نامطلوب به خود می‌گیرد و موجب می‌شود فرد مبتلا از پوست بدن خود رضایت نداشته‌باشد و به دنبال راهی برای درمان بگردد.

طبق نظریه‌های موجود، یکی دیگر از عوامل ایجادکننده این عارضه، مقادیر زیاد هورمون استروژن در بدن است. شاید یکی از دلایل شیوع این بیماری در زنان همین مسئله است چرا که سطح هورمون استروژن در نوجوانی و همچنین در دوران بارداری زنان به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. خبر خوب این است که سلولیت مسری نیست و امکان انتقال از فرد مبتلا به افراد دیگر وجود ندارد.

در کنار عوامل ایجادکننده سلولیت، موارد دیگری هم وجود دارد که موجب تشدید این عارضه می‌شود. بر خلاف عوامل اولیه که غیرقابل کنترل هستند، عوامل تشدید کننده تا حدود زیادی قابل کنترل و پیشگیری به نظر می‌رسند. اولین موردی که می‌تواند سبب تشدید سلولیت شود، افزایش وزن است.

این مسئله موجب فشار بیشتر بافت‌های چربی به سطح پوست می‌شود و ناهمواری‌های سطح آن را افزایش می‌دهد. تغییرات مکرر در وزن، تغذیه نامناسب، کم آبی بدن، کمبود توده‌های عضلانی، مصرف سیگار و وضعیت ناسالم پوست از دیگر عوامل تشدید این عارضه به شمار می‌روند که تا حدود زیادی قابل کنترل هستند.

بیشتر بخوانید: سلولیت پا چیست؟

انواع عفونت‌های پوستی و سلولیت انگشت دست

همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، سلولیت می‌تواند در اثر یک عفونت پوستی تشدید‌شده به وجود آید. عفونت‌های پوستی در هر سطح، باید مورد توجه جدی و اقدامات درمانی قرار گیرند چرا که در صورت بی‌توجهی ممکن است عواقب جبران‌ناپذیری به همراه داشته‌باشند. سلولیت انگشت دست، یکی از گزینه‌های عفونت پوست به شمار می‌رود که بسیار دردناک و اذیت‌کننده است.

در این بیماری، پوست دست در نواحی انگشتان، داغ، دردناک، متورم و قرمز می‌شود و حتی تاول‌ها و غدد متورمی بر سطح آن دیده خواهدشد. این علائم تنها مختص سلولیت دست نیست و ممکن است در نواحی دیگری مانند انگشتان پا، ساق، ران یا چشم هم دیده شود.

این نوع از سلولیت معمولا در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می‌شود. این باکتری‌ها به طور طبیعی در سطح پوست زندگی می‌کنند اما هنگامی که زخم یا خراشی بر روی پوست به وجود آید، راهی برای ورود به بخش‌های زیرین پوست پیدا می‌کنند. ورود باکتری به بخش‌های عمیق‌تر باعث ایجاد عفونت می‌شود.

میزان عفونت ایجاد شده به عوامل مختلفی بستگی دارد. به عنوان مثال، افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند بیشتر در معرض این عوارض قرار دارند. اقداماتی نظیر شیمی درمانی و بیماری دیابت می‌تواند سبب تضعیف سیستم ایمنی شود.

این بیماری در تمام سطوح از یک عفونت سطحی و کوچک شروع می‌شود و تا درگیری بخش بزرگی از ساختارهای داخلی بدن پیش می‌رود. سلولیت انگشت دست در موارد پیشرفته ممکن است به از دست رفتن کارایی دست و حتی قطع انگشتان منجر شود. تشخیص به‌موقع این عارضه در روند درمان و جلوگیری از پیشرفت آن نقش بسزایی ایفا می‌کند.

انواع عفونت‌های پوستی دست و راه‌های درمان آن

پارونیشیا

پارونیشیا نوعی عفونت انگشت دست است که بافت لبه‌های نرم ناخن را دچار آسیب می‌کند. این عفونت معمولا سطحی است و شایع‌ترین عارضه باکتریایی پوست محسوب می‌شود. باکتری‌های ایجادکننده عفونت در این بیماری شامل استافیلوکوک و استرپتوکوک می‌شوند که با ایجاد کوچک‌ترین سوراخ در نواحی ناخن، وارد بافت‌های زیرین شده و عفونت را به وجود می‌آورند.

این مسئله باعث می‌شود نواحی کنار ناخن، قرمز و متورم به نظر برسند و چرک‌های سفیدرنگی از آن به سایر نقاط انگشت سرایت کند. حساسیت و دردناک بودن این بخش از انگشت، از دیگر علائم وجود عفونت خواهدبود. افرادی که عادت به جویدن ناخن دارند بیشتر در معرض این آسیب هستند.

پارونیشیا در سطوح خفیف خود می‌تواند در منزل و با مراقبت‌های بهداشتی درمان شود اما بهتر است برای جلوگیری از پیشرفت بیماری به پزشک مراجعه شود و تحت درمان قرار بگیرد. اولین مرحله درمانی، تجویز آنتی‌بیوتیک خواهد بود. عفونت‌های پوستی در سطوح پیشرفته ممکن است به عمل جراحی و تخلیه عفونت منجر شوند.

بیشتر بخوانید: مراقبت از پوست در میانسالی و پیری

فلون

این عارضه نوعی عفونت است که معمولا نوک انگشتان دست را درگیر می‌کند و باعث قرمزی، تورم و درد در این ناحیه می‌شود. باکتری‌های دخیل در این بیماری، همان عوامل ایجادکننده عفونت پارونیشیا هستند که معمولا از محل زخم و خراش‌های سطحی پوست وارد بدن می‌شوند.

با ادامه تورم و عدم درمان به موقع، مایع عفونی زردرنگ در زیر پوست قابل مشاهده خواهدبود. برای درمان این نوع از عفونت معمولا برشی در دو طرف انگشت ایجاد می‌کنند و با ابزار خاصی چرک و عفونت موجود را تخلیه می‌کنند. پس از تخلیه، باز هم نیاز به درمان خوراکی با آنتی‌بیوتیک خواهدبود. مراقبت‌های در منزل باید به طور کامل انجام شوند تا از بروز مجدد عفونت جلوگیری به عمل آید.

هرپتیک‌ویتلو

این عارضه نوعی عفونت پوستی است که بر خلاف گونه‌های دیگر، منشا ویروسی دارد و شایع‌ترین عفونت ویروسی دست به شمار می‌رود. هرپتیک‌ویتلو موجب عفونت نوک انگشتان دست و دردناک‌شدن این نواحی می‌شود. همچنین ممکن است تاول‌های کوچکی در اطراف ناخن و نواحی گوشتی انگشت به وجود بیاورد. این بیماری مسری است و برای درمان آن باید از داروهای ضد ویروسی استفاده کرد.

ویروس ایجادکننده این عارضه همان هرپس‌سیمپلکس است که در ایجاد تبخال دهان هم نقش دارد. دندانپزشکان، پزشکان و پرستاران بیشتر در معرض این بیماری هستند چرا که ممکن است در اثر تماس با فرد مبتلا، دچار بیماری شوند. از دیگر علائم این عارضه می‌توان به قرمز و متورم بودن، حساسیت دردناک نوک انگشتان و بروز تب در بیمار اشاره کرد.

خروج مایع شفاف از محل زخم‌های ایجاد شده می‌تواند از دلایل تشخیص عفونت ویروسی محسوب شود. برای درمان این عارضه معمولا داروهای ضدویروسی مانند آسیکلوویرها تجویز می‌شوند که طول دوره بیماری را کاهش می‌دهند. ایجاد برش و تخلیه عفونت در این عارضه نه تنها مفید نیست بلکه ممکن است طول دوره درمان را افزایش دهد و موجب انتشار بیماری در سایر نواحی پوست شود.

سلولیت انگشت دست

سلولیت یکی دیگر از انواع عفونت‌های پوستی است که معمولا در سطح باقی می‌ماند و به بخش‌های عمیق‌تر نفوذ نمی‌کند. شایع‌ترین عوامل به وجود آورنده سلولیت، باکتری‌هایی از گونه استافیلوکوک و استرپتوکوک هستند که از محل زخم‌های باز سطح پوست واد می‌شوند و به کمک جریان خون به انگشتان دست سرایت می‌کنند. در این عارضه، نواحی درگیر قرمز و متورم می‌شوند و درد خفیفی در هنگام تماس با نوک انگشتان به وجود می‌آید.

گاهی سلولیت با بیماری‌های دیگری مانند نقرس، بثورات پوستی و لخته‌خون اشتباه گرفته‌می‌شود. در این مواقع پزشکان، عکس با اشعه ایکس را برای تشخیص نهایی توصیه خواهند کرد. برای درمان سلولیت معمولا آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی موثر واقع می‌شوند. در غیر این‌صورت نیاز به بستری در بیمارستان خواهدبود.

بیشتر بخوانید: ورزش برای سلولیت؛

تنوسینوویت‌فلکسور‌عفونی

در این عفونت، یک یا چند ساختار عمیق در نواحی دست مانند تاندون‌ها، رگ‎ها و یا ماهیچه‌ها درگیر می‌شوند و نیاز به درمان جدی خواهند داشت. حساسیت در ناحیه کف انگشت‌ها، درد تاندون‌ها، تورم یکنواخت انگشتان و خم‌شدن انگشتان دست از جمله علائم این نوع از عفونت به شمار می‌رود که ممکن است با هم و یا به صورت تک به تک اتفاق بیفتند. درمان این بیماری به صورت جراحی اورژانسی انجام خواهدشد و پس از آن، مراقبت‌های ویژه به همراه مصرف آنتی‌بیوتیک مورد نیاز است.

بیشتر بخوانید:‌ سلولیت اوربیتال چیست؟

سخن آخر این‌که، سلولیت انگشت دست و سایر انواع عفونت‌های پوستی از رایج‌ترین عارضه‌های پوستی به شمار می‌روند که در مراحل ابتدایی ممکن است خطرات جدی ایجاد نکنند اما در صورت بی‌توجهی و عدم درمان می‌توانند عواقب جبران‌ناپذیری مانند قطع انگشتان دست را به همراه داشته‌باشند. برای جلوگیری از پیشرفت این بیماری لازم است زخم‌های سطحی پوست و کوچک‌ترین خراش‌ها هم مورد توجه قرار گیرند و به سرعت درمان شوند.

استفاده از دستکش برای حفظ ایمنی و جلوگیری از آسیب پوست، عدم جویدن ناخن و شستشوی مداوم دست‌ها می‌تواند تا حدود زیادی از بروز این مشکلات جلوگیری به عمل آورد. امیدواریم مطالب ارائه‌شده در این مقاله به شما برای حفظ سلامتی و جلوگیری از آسیب‌های احتمالی یاری برساند.

منابع: +++