درمان اگزما؛ روش سریع درمان انواع اگزما پوستی

اگزما که گاهی به عنوان “درماتیت آتوپیک” نیز شناخته می‌شود، یک بیماری پوستی غیرمسری و التهابی است که با خارش شدید، قرمزی، ترشح و پوسته‌ریزی مشخص می‌شود. اگزما به مرور زمان می‌آید و می‌رود و همین امر باعث ایجاد پوستی بسیار خشک و حساس در فرد مبتلا می‌شود که می‌تواند با قرار گرفتن در معرض مواد حساسیت‌زا، مانند موی حیوانات خانگی، حتی بدتر هم شود. اگزما معمولاً قبل از 5 سالگی ظاهر می‌شود، اما نوجوانان و بزرگسالان نیز می‌توانند به این عارضه مبتلا شوند. متاسفانه هیچ علاج قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما مدیریت و درمان اگزما امکان پذیر است و در حال حاضر، در بسیاری از کشورها درمان اگزما در حال توسعه می‌باشد. در این مطلب هر آنچه که لازم است درباره‌ی علایم، انواع و راه‌های درمان اگزما بدانید را خدمت شما بیان خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

اگزما پوستی چیست؟

اگر بخواهیم دقیق باشیم، کلمه اگزما دو معنی دارد:

• اگزما به معنی گروهی از شرایطی که باعث التهاب، تحریک و اغلب خارش پوست می‌شوند.
• اگزما به معنی هر یک از شرایط موجود در این گروه، مانند درماتیت آتوپیک، درماتیت تماسی یا درماتیت استاز.

اگزما یک بیماری خاص نیست، بلکه اصطلاحی است که گروهی از بیماری‌های التهابی پوست را توصیف می‌کند که علائمی شبیه بثورات، مانند لکه‌های قرمز و خارش دار بر روی پوست ایجاد می‌کنند. اما از طرف دیگر، اگزما به عنوان درماتیت (التهاب پوست)، اگزمای آتوپیک (“آتوپیک” به معنای تمایل ژنتیکی به حساسیت بیش از حد آلرژیک) یا درماتیت آتوپیک نیز شناخته می‌شود.

در واقع، کلمه “اگزما” اغلب به جای “درماتیت آتوپیک” استفاده می‌شود، اگرچه از نظر بالینی، درماتیت آتوپیک رایج‌ترین نوع از اگزما بوده و زیرمجموعه‌ی آن محسوب می‌شود.

انواع اگزما

همانطور که که گفتیم، شایع‌ترین نوع اگزما با نام درماتیت آتوپیک شناخته می‌شود و اغلب بیمارانی که به دنبال درمان اگزما هستند، با درماتیت آتوپیک دست و پنجه نرم می‌کنند. با این حال، انواع مختلفی از اگزما وجود دارد که هر کدام مجموعه‌ای از علائم و محرک‌های خاص خود را دارند.

 درماتیت آتوپیک

درماتیت آتوپیک، شایع‌ترین شکل اگزما است، معمولاً در دوران کودکی شروع می‌شود و در طی زمان اغلب خفیف‌تر شده و در بزرگسالی از بین می‌رود. درماتیت آتوپیک بخشی از چیزی است که پزشکان آن را سه گانه آتوپیک می‌نامند. دو بیماری دیگر در این سه گانه، آسم و تب یونجه هستند. بسیاری از افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک هر سه بیماری را دارند.

علائم درماتیت آتوپیک

• بثورات اغلب در چین‌های آرنج یا زانو ایجاد می‌شوند.
• پوست در مناطقی که جوش ظاهر می‌شود، ممکن است روشن‌تر یا تیره‌تر شده یا ضخیم‌تر شود.
• اگر آنها را خراش دهید، ممکن است برجستگی‌های کوچکی ظاهر شده و از آنها مایع نشت کند.
• در نوزادان اغلب این بثورات بر روی پوست سر و گونه‌ها ایجاد می‌شوند.
• اگر پوستتان را بخراشید، ممکن است عفونی شود.

دلایل درماتیت آتوپیک

درماتیت آتوپیک زمانی اتفاق می‌افتد که سد طبیعی پوست در برابر عناصر خارجی ضعیف شود، یعنی پوست بدن کمتر قادر به محافظت از شما در برابر محرک‌ها و آلرژن‌ها باشد. درماتیت آتوپیک، احتمالاً توسط ترکیبی از عوامل زیر ایجاد می‌شود:

• ژنتیک
• پوست خشک
• مشکل در سیستم ایمنی
• محرک‌های محیطی

درماتیت تماسی

اگر پوست قرمز و تحریک شده‌ای دارید که ناشی از واکنش به موادی است که لمس می‌کنید، ممکن است به درماتیت تماسی مبتلا شده باشید. این بیماری در دو نوع است: درماتیت تماسی آلرژیک، که یک واکنش سیستم ایمنی به محرک‌هایی مانند لاتکس یا برخی فلزات است. نوع دوم درماتیت تماسی تحریک‌کننده است، که زمانی شروع می‌شود که یک ماده شیمیایی یا هر ماده دیگری پوست شما را تحریک کند.

علائم درماتیت تماسی

در درماتیت تماسی:

• پوست شما خارش می‌کند، قرمز می‌شود، می‌سوزد و ممکن است کهیر بزند.
• تاول‌های پر از مایع بر روی پوست در مناطق مختلف بدن تشکیل می‌شوند که ممکن است ترشح کرده و پوسته پوسته شوند.
• با گذشت زمان، پوست ممکن است ضخیم شده و پوسته پوسته شود.

دلایل درماتیت تماسی

درماتیت تماسی زمانی اتفاق می‌افتد که شما ماده‌ای را لمس می‌کنید که پوست شما را تحریک می‌کند یا باعث واکنش آلرژیک می‌شود. شایع‌ترین علل عبارتند از:

• مواد شوینده
• سفید کننده
• جواهرات
• لاتکس
• نیکل
• رنگ
• پیچک سمی و سایر گیاهان سمی
• برخی محصولات آرایشی
• صابون‌ها و عطرها
• حلال‌ها
• دود تنباکو

اگزمای دیشیدروتیک

اگزمای دیشیدروتیک باعث ایجاد تاول‌های کوچک بر روی دست و پاها می‌شود و در زنان شایع‌تر از مردان است.

علائم اگزمای دیشیدروتیک

در اگزمای دیسیدروتیک:

• تاول‌های پر از مایع بر روی انگشتان دست، انگشتان پا، کف دست و کف پا ایجاد می‌شوند.
• این تاول‌ها ممکن است خارش یا درد داشته باشند.
• پوست می‌تواند پوسته پوسته شده و ترک بخورد.

دلایل اگزمای دیشیدروتیک

اگزمای دیسیدروتیک می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• آلرژی
• دست و پای همیشه مرطوب
• قرار گرفتن در معرض موادی مانند نیکل، کبالت یا نمک کروم
• استرس

اگزمای دست

اگزمایی که فقط دست‌های شما را درگیر می‌کند، اگزمای دست نامیده می‌شود. اگر شغلی مانند آرایشگری دارید و یا در جایی نظافت‌چی هستید و یا در محلی کار می‌کنید که به طور مرتب با مواد شیمیایی که پوست را تحریک می‌کنند تماس دارید، ممکن است به این نوع مبتلا شوید.

علائم اگزمای دست

در اگزمای دست:

• دستان شما قرمز، خارش‌دار و خشک می‌شوند.
• ممکن است ترک یا تاول بر روی دستانتان ایجاد شود.

دلایل اگزمای دست

اگزمای دست در اثر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی ایجاد می‌شود. افرادی که در مشاغلی کار می‌کنند که آنها را در معرض عوامل تحریک کننده قرار می‌دهد، بیشتر به این شکل مبتلا می‌شوند، مانند:

• نظافت‌چی
• آرایشگری
• مراقبت‌های بهداشتی
• لباسشویی یا خشک شویی

بیشتر بخوانید: شستشوی پوست اگزمایی

نورودرماتیت

نورودرماتیت مشابه درماتیت آتوپیک است. در این بیماری لکه‌های ضخیم روی پوست ظاهر شده و پوست بدن در نقاط مختلف شروع به پوسته‌ریزی می‌کند.

علائم نورودرماتیت

در نورودرماتیت:

• لکه‌های ضخیم و پوسته‌ریزی روی بازوها، پاها، پشت گردن، پوست سر، کف پاها، پشت دست‌ها یا اندام تناسلی شما ایجاد می‌شود.
• این قسمت‌ها می‌توانند بسیار خارش‌دار باشند، به‌خصوص زمانی که خواب هستید.
• اگر لکه‌ها را خراش دهید، ممکن است خونریزی کنند و عفونی شوند.

دلایل نورودرماتیت

نورودرماتیت معمولا در افرادی که انواع دیگر اگزما یا پسوریازیس را دارند، شروع می‌شود. پزشکان دقیقاً نمی‌دانند چه چیزی باعث ایجاد این بیماری می‌شود، اگرچه استرس می‌تواند یک محرک باشد.

اگزمای نومولار

این نوع اگزما باعث ایجاد لکه‌های گرد و سکه‌ای شکل بر روی پوست شما می‌شود. کلمه nummular در لاتین به معنای سکه است. اگزمای نومولار با سایر انواع اگزما بسیار متفاوت به نظر می‌رسد و می‌تواند خارش زیادی داشته باشد.

علائم اگزمای نومولار

در اگزمای نومولار:

• لکه‌های گرد و سکه‌ای شکل روی پوست شما ایجاد می‌شود.
• لکه‌ها ممکن است خارش کنند یا پوسته پوسته شوند.

دلایل اگزمای نومولار

اگزمای نومولار می‌تواند در اثر واکنش به نیش حشره یا واکنش آلرژیک به فلزات یا مواد شیمیایی ایجاد شود. خشکی پوست نیز می‌تواند باعث آن شود. در صورت داشتن نوع دیگری از اگزما، مانند درماتیت آتوپیک، احتمال ابتلا به این فرم بیشتر است.

درماتیت استاز

درماتیت استاز زمانی اتفاق می‌افتد که مایع از وریدهای ضعیف به داخل پوست شما نشت کند. این مایع باعث تورم، قرمزی، خارش و درد می‌شود. درمان اگزما درماتیت استاز باید هر چه سریع‌تر صورت پذیرد.

علائم درماتیت استاز

در درماتیت استاز:

• قسمت پایین پاهای شما ممکن است متورم شود، به خصوص در طول روز که در حال راه رفتن هستید.
• ممکن است پاهای شما درد کنند یا احساس سنگینی کنید.
• احتمالاً رگ‌های واریسی خواهید داشت.
• پوست روی وریدهای واریسی خشک و خارش‌دار خواهد بود.
• ممکن است در ساق پاها و بالای پاها زخم‌های باز ایجاد شود.

دلایل درماتیت استاز

درماتیت استاز در افرادی که مشکلات جریان خون در ساق پاهای خود دارند، اتفاق می‌افتد. اگر دریچه‌هایی که به طور معمول خون را از طریق پاهای شما به سمت قلب هدایت می‌کنند، دچار اختلال شوند، خون می‌تواند در پاها جمع شده و باعث ایجاد تورم و رگ‌های واریسی شود.

علایم اگزما چیست؟

همانطور که پیش‌تر در ابتدای مطلب درمان اگزما گفتیم، این بیماری به مجموعه‌ای از شرایط مختلف گفته می‌شود که هر کدام دارای علائم خاصی هستند. با این حال برخی از علائم مانند پوست خشک، پوسته‌ریزی، قرمزی پوست و خارش در تمامی انواع اگزما یکسان می‌باشند.

با این وجود اگزما حتی برای هر فرد نسبت به دیگری متفاوت به نظر می‌رسد و شعله‌ور شدن آن همیشه در یک منطقه از بدن اتفاق نمی‌افتد. مهم نیست کدام قسمت از پوست شما تحت تاثیر قرار گرفته باشد، اگزما تقریبا همیشه خارش دارد. گاهی اوقات خارش قبل از بثورات پوستی شروع می‌شود. چرمی شدن پوست نیز یکی از علائم شایع اگزما است.

علائم در نوزادان

در نوزادان، جوش‌ها و بثورات خارش‌دار می‌توانند منجر به حالت تراوش و خارج شدن مایعات از آنها و پوسته‌ریزی، عمدتا در صورت و پوست سر شوند. علائم اگزما در نوزادان همچنین می‌تواند در بازوها، پاها، پشت و سینه‌ی آنها اتفاق بیفتد.

علائم در کودکان

کودکان و نوجوانان معمولاً در ناحیه آرنج، پشت زانو، گردن یا مچ دست یا مچ پا دچار بثورات می‌شوند. این بثورات پوسته‌ریزی کرده و معمولا بسیار خشک می‌باشند.

علائم در بزرگسالان

بثورات معمولاً در صورت، پشت زانو، مچ دست، کف دست‌ها یا پاها ایجاد می‌شود. احتمالاً پوست شما بسیار خشک، ضخیم یا پوسته پوسته خواهد شد. در افراد با پوست روشن، این نواحی ممکن است قرمز شده و سپس قهوه‌ای شوند. در افراد با پوست تیره‌تر، اگزما می‌تواند بر رنگدانه‌های پوست تأثیر بگذارد و ناحیه آسیب‌دیده را روشن‌تر یا تیره‌تر کند.

راه‌های درمان اگزما پوستی

هنوز هیچ درمان اگزما پوستی که این بیماری را به صورت کامل علاج کند وجود ندارد. با این حال راه‌های زیادی برای خلاص شدن از علائم این بیماری موجود است که آنها را به نام درمان اگزما می‌شناسیم. درمان اگزما چهار هدف اصلی دارد:

• کنترل خارش
• التیام عوارض پوستی
• جلوگیری از شعله‌ور شدن و عود کردن بیماری
• جلوگیری از عفونت

درمان مناسب برای شما به سن، سابقه پزشکی، میزان بد بودن علائم و موارد دیگر بستگی دارد. برای به دست آوردن بهترین نتایج، احتمالاً باید از ترکیب درمان‌ها استفاده کنید. کارهایی وجود دارد که باید به تنهایی انجام دهید تا پوست خود را سالم و شفاف نگه دارید.

داروها در درمان اگزما

داروهای اگزما می‌توانند علائم را تسکین دهند و به درمان پوست کمک کنند. با این حال، درمان‌ها ممکن است اثرات یکسانی روی همه نداشته باشند. بنابراین شما و پزشکتان ممکن است لازم باشد چند گزینه را امتحان کنید تا ببینید چه چیزی برای شما بهتر است. زمانی که داروها مانند گذشته اثر نمی‌کنند، برنامه‌های درمانی ممکن است نیاز به تغییر داشته باشند.

• کرم‌های کورتیکواستروئیدی، محلول‌ها، ژل‌ها، فوم‌ها و پمادهای درمان اگزما: این داروها با استروئیدهای هیدروکورتیزون ساخته شده‌اند، می‌توانند به سرعت خارش را تسکین داده و التهاب را کاهش دهند. آنها دارای قدرت‌های متفاوتی هستند، از درمان‌های خفیف بدون نسخه (OTC) تا داروهای تجویزی قوی‌تر.
• هیدروکورتیزون OTC اغلب اولین چیزی است که پزشکان برای درمان اگزمای خفیف توصیه می‌کنند. بسته به محل و میزان بدی جوش و اختلالات پوستی، شما ممکن است به قدرت‌های متفاوتی از این استروئیدها نیاز داشته باشید. به عنوان مثال، یک پزشک ممکن است برای پوست ضخیم و دارای پوسته‌ریزی بیشتر، داروی قوی‌تری تجویز کند. عوارض جانبی ناشی از این داروها، نازک شدن پوست و علائم چروک بر روی آن می‌باشند. البته زمانی که داروها را طبق دستورالعمل استفاده کنید، این عوارض بسیار نادر خواهند بود.
• مهار کننده PDE4: یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی تجویزی به نام کریزابورول (Eucrisa) می‌تواند اشکال خفیف تا متوسط اگزما را درمان کند. استفاده به صورت دو بار در روز برای بیماران 2 ساله و بالاتر، در کاهش التهاب و کمک به حفظ ظاهر پوست به حالت طبیعی موثر بوده است. حتما جزئیات نحوه استفاده از پماد کریزابورول برای درمان اگزما را از پزشکتان سوال کنید.
• کرم‌های مرطوب کننده‌ی سد کننده: شما می‌توانید این کرم‌ها را بدون نسخه تهیه کنید. آنها به مسدود شدن آب در پوست شما، ترمیم آسیب و کاهش خشکی، قرمزی و خارش کمک می‌کنند. برخی از محصولات ممکن است دارای عطر یا مواد دیگری باشند که ممکن است به صورت عامل تحریک کننده برای اگزما محسوب شوند. بنابراین از پزشک یا داروساز بپرسید که کدام کرم برای درمان اگزما پوستی مناسب است.
• مهارکننده‌های کلسینورین: پیمکرولیموس و تاکرولیموس که به صورت موضعی بر روی پوست مالیده می‌شوند، اگزمای متوسط تا شدید را برای برخی افراد درمان می‌کنند. آنها التهاب را کاهش می‌دهند، اما استروئید نیستند. اگر استروئیدهای OTC بر روی پوست شما اثر نکرده و یا ایجاد مشکل می‌کنند، پزشکان اغلب مهارکننده‌های کلسینورین را به جای آنها توصیه می‌نمایند. البته قبلا برخی تحقیقات نشان داده بودند که آنها ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست و لنفوم غیر هوچکین را افزایش دهند. بنابراین FDA هشدار ویژه‌ای برای آنها صادر کرد. اما مطالعات جدیدتر موافق این موضوع نیستند. با این حال قبل از مصرف این دارو، با پزشک خود در مورد این خطرات صحبت کنید.
• قرص‌ها و مایعات کورتیکواستروئید: این داروهای قدرتمند به تسکین علائم اگزمای شدید کمک می‌کنند. به دلیل خطر عوارض جانبی مانند آسیب پوست و تحلیل استخوان، باید آنها را فقط برای مدت کوتاهی مصرف کنید.
• تعدیل کننده‌های ایمنی سیستمیک: داروهایی که سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف می‌کنند، از جمله سیکلوسپورین، متوترکسات و مایکوفنولات موفتیل، به جلوگیری از واکنش بیش از حد دفاعی بدن شما کمک می‌کنند. می‌توانید آنها را به صورت قرص، مایع یا به صورت تزریقی مصرف کنید. آن‌ها می‌توانند به افراد مبتلا به اگزمای متوسط تا شدید در زمانی که سایر درمان‌ها مؤثر نبوده‌اند، کمک کنند. آنها خارش را تسکین می‌دهند، بنابراین کمتر پوستتان را خراش می‌دهید و بدین‌ترتیب، پوست شما زمان لازم برای بهبودی دارد. عوارض جانبی جدی این داروها، شامل فشار خون بالا و مشکلات کلیوی می‌شود. شما باید این داروها را فقط برای مدت کوتاهی مصرف کنید تا خطر این مشکلات را محدود نمایید. برخی از تعدیل کننده‌های ایمنی سیستمیک برای کودکان توصیه نمی‌شوند.
• بیولوژیک‌ها: این داروها توسط انسان از پروتئین بافت‌ها یا سلول‌های زنده ساخته شده‌اند. آنها سیستم ایمنی را آرام کرده و التهاب و علائم اگزما را کاهش می‌دهند. دوپیلوماب (Dupixent)، اولین داروی بیولوژیک مورد تایید FDA برای افراد 6 ساله و بالاتر و برای درمان اگزمای متوسط تا شدید است. از این داروها فقط زمانی استفاده می‌شود که سایر درمان‌ها جواب نداده باشند.
• آنتی بیوتیک‌ها: خاراندن به پوست شما آسیب می‌رساند که باعث می‌شود باکتری‌ها به زیر آن نفوذ کرده و باعث عفونت شوند. این داروها عفونت‌های باکتریایی پوست را درمان می‌کنند.
• آنتی هیستامین‌ها: این داروها خارش را تسکین داده و می‌توانند به خواب راحت‌تر کمک کنند.

فتوتراپی در درمان اگزما

اشعه ماوراء بنفش (UV) می‌تواند به درمان اگزمای متوسط تا شدید کمک کند. اشعه ماوراء بنفش به جلوگیری از واکنش بیش از حد سیستم ایمنی کمک می‌کند، اما مصرف بیش از حد آن می‌تواند پوست شما را پیر کرده و خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. بنابراین پزشکان از کمترین دوز ممکن استفاده می‌کنند و هنگام انجام این درمان، به دقت مراقب پوست شما هستند. دو نوع فتوتراپی وجود دارد:

• درمان با نور UV: در مطب متخصص پوست، پوست شما در معرض اشعه‌های UVA، UVB یا ترکیبی از هر دو قرار می‌گیرد. گاهی اوقات قطران زغال سنگ همزمان با درمان UV توسط پزشک بر روی پوست شما مالیده می‌شود. بسته به نوع درمانی که دریافت می‌کنید، دو تا پنج بار در هفته جلسات درمانی خواهید داشت.
• PUVA درمانی: در این نوع درمان اگزما، پسورالن (دارویی که پوست را به نور UVA حساس‌تر می‌کند) مصرف می‌شود. این دارو برای افرادی است که به تنهایی از درمان UV نتیجه نگرفته‌اند.

بیشتر بخوانید : اگزما پوستی چیست؟

درمان اگزما با مراقبت از پوست در منزل

اگر پوست خود را در منزل سالم نگه دارید، می‌توانید از خشکی، خارش و قرمزی آن بکاهید و نیازتان به دارو کمتر شود. نکات زیر را برای درمان اگزما امتحان کنید:

• فقط در آب گرم حمام کنید. آب داغ پوست را خشک می‌کند. به جای صابون، از یک پاک کننده‌ی ملایم استفاده کنید. از اسکرابر بدن یا دستمال شستشو استفاده نکنید که ممکن است تحریک کننده باشند. به جای مالش، با یک حوله نرم خود را خشک کنید و حتما پوست خود را مرطوب نگه دارید.
• روزانه از مرطوب کننده‌ها استفاده کنید. بلافاصله بعد از حمام کردن یا شستن دست‌ها این کار را انجام دهید. مرطوب کننده‌های بدون عطر را انتخاب کنید که پوست شما را تحریک نکنند. سعی کنید از کرم یا پماد ضخیم‌تری برای پوست خود استفاده کنید که روغن بیشتری در شب داشته باشد و از دستکش یا جوراب نخی استفاده کنید تا رطوبت پوست حفظ شود. دستکش‌ها می‌توانند مانع از خراشیدگی پوست شما شوند؛ در صورتی که به صورت ناخودآگاه در خواب پوست خود را می‌خارانید.
• از حمام کردن و شستن دست به صورت خیلی زیاد خودداری کنید. این کار پوست شما را خشک می‌کند. از پاک کننده‌های دستی مبتنی بر الکل نیز دوری کنید.
• تماس خود را با محرک‌های پوستی محدود کنید. پاک کننده‌های خانگی، شوینده‌های لباسشویی، صابون‌های معطر، لوازم آرایشی و بسیاری موارد دیگر، می‌توانند اگزما را بدتر کنند. یاد بگیرید چه چیزی پوست شما را تحریک می‌کند تا بتوانید از آن جلوگیری کنید.
• لباس‌های نخی بپوشید. پشم و الیاف مصنوعی می‌توانند تحریک کننده باشند. حتماً قبل از اینکه برای اولین بار لباس‌های نو را بپوشید، آن‌ها را بشویید. از صابون لباسشویی بدون عطر استفاده کنید و لباس‌های خود را کاملاً بشویید.
• از گرم شدن بیش از حد بدن جلوگیری کنید. وقتی عرق می‌کنید، ممکن است پوست شما دچار خارش شود. بعد از ورزش، بلافاصله دوش آب گرم بگیرید.
• محرک‌های بیماری خود را بشناسید. بسیاری از افراد مبتلا به اگزما به مواد حساسیت‌زا، مانند گرده‌ی گل، گرد و غبار، موی حیوانات و کپک واکنش نشان می‌دهند.
• استرس را کنترل کنید. پیدا کردن زمان برای استراحت می‌تواند سخت باشد، اما کاهش سطح استرس به شما کمک می‌کند از تشدید علائم اگزما جلوگیری کنید.
• بر روی زخم‌ها بانداژ بزنید. پوشاندن ناحیه آسیب دیده با بانداژ به محافظت از پوست و جلوگیری از خراشیدگی کمک می‌کند.

درمان اگزما با تغذیه

برخی غذاها مانند تخم مرغ و شیر گاو، می‌توانند علائم اگزما را تحریک کنند. با این حال، شما نباید بدون صحبت با پزشک تغییرات قابل توجهی در رژیم غذایی خود ایجاد کنید. ممکن است حذف این غذاها از رژیم غذایی مفید نباشد، به خصوص در کودکان خردسال که به کلسیم، کالری و پروتئین بیشتری نیاز دارند. اگر پزشک عمومی، شما را مشکوک به آلرژی غذایی تشخیص دهد، ممکن است به یک متخصص تغذیه ارجاع داده شوید. آنها می‌توانند با تعریف یک رژیم غذایی موثر به یافتن راهی برای جلوگیری از مصرف غذاهایی که به آنها حساسیت دارید کمک کنند و در عین حال، اطمینان حاصل کنند که هنوز هم تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت می‌کنید.

پیشگیری و درمان اگزما

به طور کلی هر آنچه که در بخش قبلی راجع به درمان خانگی اگزما گفتیم، به نوعی روش پیشگیری از اگزما هم محسوب می‌شود. شما برای پیشگیری از اگزما باید تماس خود را با برخی اجزا، وسایل و مواد موجود در منزل به حداقل برسانید:

• پشم و پلی استر
• صابون‌های خوشبو کننده
• مواد شوینده لباسشویی
• لوسیون‌های افترشیو
• تربانتین و سایر حلال‌ها
• برخی از پاک کننده‌های خانگی
• مو و کُرک حیوانات

احساس سرما یا گرمای بیش از حد هم باعث عود کردن اگزما می‌شود. یک راه خوب برای پیشگیری از اگزما این است که همیشه دستکش در دستان خود کنید. این کار علاوه بر گرم نگه داشتن و حفظ رطوبت دستان مخصوصا در هوای سرد، باعث می‌شود تا پوست شما به صورت اتفاقی با هیچ ماده‌ی تحریک کننده‌ای ارتباط نداشته باشد. با این حال برای جلوگیری از عرق کردن، حتما اجازه بدهید گاهی اوقات پوست دستتان هوا بخورد.

استرس داشتن هم باعث بدتر شدن اگزما می‌شود. تمرین تکنیک‌های کاهش استرس مانند تنفس عمیق و مدیتیشن، و جستجوی مناطقی که می‌توانید استرس را در زندگی خود کاهش دهید، می‌تواند به جلوگیری از تشدید و درمان اگزما کمک کند.

شما برای پیشگیری از اگزما همواره باید پوست خود را مرطوب نگه دارید. پیشنهاد می‌شود حداقل دو بار در روز کرم مرطوب کننده را در سراسر بدن خود بمالید. مرطوب کننده‌های بدون عطر یا بدون افزودنی‌های زیاد را انتخاب کنید. پمادها و کرم‌های خامه‌ای و غلیظ، بهتر از مرطوب کننده‌های رقیق و آبکی هستند.

و در آخر، آداب حمام و دوش گرفتن را خوب تمرین کنید. حمام یا دوش آب گرم بگیرید و مدت زمان حمام کردن خود را کوتاه نگه دارید. دوش‌های طولانی و داغ می‌توانند پوست شما را خشک کرده و آن را بیشتر در معرض عوارض پوستی قرار دهند. از محصولات حمام بدون عطر استفاده کنید. وقتی کارتان تمام شد، از یک حوله نرم برای خشک کردن خود استفاده کنید. پس از حمام در حالی که پوست شما هنوز مرطوب است، مرطوب کننده را روی پوست خود بمالید تا به پوست شما کمک کند رطوبت را به بهترین نحو جذب کرده و آن را نگه دارد.

منبع +++++++++