مراقبت از پوست صورت
چرا نباید مرطوبکننده بدن را برای صورت استفاده کنیم؟
آذر
استفاده از لوسیون‌ها و کرم‌های مختلف و دنبال کردن مداوم یک برنامه مراقبت پوستی، خیلی خوب است اما مطمئناً هزینه زیادی را در بر خواهد داشت. به علاوه ممکن است برخی افراد حوصله استفاده از چندین محصول با کاربردهای مختلف را نداشته باشند. با این اوصاف، کاملاً قابل درک است که نخواهید تنوع زیادی در محصولاتتان داشته باشید. مرطوبکننده یکی از محصولات پوستی است که در بیشتر مواقع افراد، هنگام استفاده از آن تفاوتی برای پوست صورت و بدن قائل نشده و یکی از انواع آن را برای تمام بدنشان استفاده می‌کنند.
مرطوب‌کننده‌های صورت و بدن از لحاظ ظاهری یکسان به نظر می‌رسند و تشخیص آن‌ها خارج از تیوب یا بطری‌هایشان معمولاً سخت است. شباهت زیادی که بین این دو وجود دارد، باعث شده است تا برخی افراد از لوسیون بدن که ارزان‌تر است به جای مرطوبکننده صورت استفاده کنند. اما این صحیح نیست و نباید نیاز پوست صورت را با لوسیون بدن برطرف کرد.
برای این منظور ما از یک متخصص پوست و یک شیمیدان محصولات زیبایی درخواست کردیم تا علت عدم استفاده از یک محصول مرطوبکننده، هم برای بدن و هم برای صورت را برای ما توضیح دهند:
چه تفاوتی بین پوست صورت و بدن وجود دارد؟
تفاوت اصلی بین پوست صورت و سایر قسمت‌های بدن در ضخامت آن است. علاوه بر صورت، پوست هر قسمت از بدن نیز با سایر بخش‌ها متفاوت است. پوست صورت خیلی نازک‌تر از سایر بخش‌های بدن می‌باشد و اطراف چشم‌ها نیز دارای نازک‌ترین بافت پوستی در صورت هستند. پوست صورت از جمله نواحی است که بیشترین توزیع غدد چربی را دارد.
مقدار چربی که این غدد تولید می‌کنند به تغییرات هورمونی و شرایط محیطی بستگی دارد. به علاوه پوست صورت بیش از سایر بخش‌ها در معرض عوامل مخرب به ویژه آفتاب و اشعه‌های UV قرار می‌گیرد که می‌تواند یکی دیگر از تفاوت‌های پوست صورت با بدن باشد.
چه تفاوتی بین مرطوبکننده صورت و بدن وجود دارد؟
به دلیل خصوصیات مختلف در پوست افراد، مرطوب‌کننده‌ها در انواع گوناگون تولید می‌شوند و علاوه بر آب‌رسانی و نرم کردن پوست، وظایف دیگری را نیز بر عهده دارند. لوسیون‌های بدن مشکلاتی مانند افتادگی پوست، سلولیت و رگ‌های عنکبوتی را برطرف می‌کنند. اما لوسیون‌های صورت بر روی منافذ، لک‌ها، چربی، چین و چروک و خطوط ریز پوست تمرکز دارند. به این ترتیب هر کدام عملکرد ویژه‌ای بر روی پوست دارند. اما وجه تمایز اصلی بین این دو محصول، غلظت و ترکیبات آن‌ها است.
مرطوبکننده بدن:
لوسیون‌های بدن معمولاً سنگین‌تر از مرطوب‌کننده‌های صورت هستند و در آن‌ها از مواد نرم‌کننده غلیظ‌تری برای محافظت و آب‌رسانی پوست استفاده شده است. آن‌ها معمولاً پر از چربی، روغن و مواد شیمیایی لایه‌ساز ( برای حبس رطوبت در پوست) می‌باشند. به علاوه حاوی ترکیباتی هستند که معمولاً برای پوست صورت خیلی سنگین‌اند. همچنین برخی از لوسیون‌های بدن حاوی مواد عطری زیادی هستند که می‌توانند باعث تحریک پوست صورت شوند.
مرطوبکننده صورت:
کرم‌های صورت معمولاً حاوی ترکیبات تخصصی و گران‌تری هستند که باعث لطافت پوست می‌شوند. در محصولات مراقبت پوستی از عصاره “شیرین بیان” استفاده می‌شود که هر کیلو از آن 19 هزار دلار ارزش دارد و با غلظت کم در محصولات به کار برده می‌شود. همچنین مارچوبه دریایی نیز از ترکیبات گران در محصولات پوستی است که هر کیلو از آن هزار دلار به فروش می‌رسد. پپتیدها (peptides) نیز از جمله این ترکیبات هستند که به تولید کلاژن در پوست کمک می‌کنند.
قیمت بالای این محصولات تا حدودی به آزمایش‌های دقیقی که بر روی آن‌ها انجام می‌شود مربوط است. این آزمایش‌ها نه فقط برای مسائل ایمنی و حساسیتی، بلکه به منظور اثبات گفته‌ی کمپانی‌ها مانند کاهش منافذ پوست و یا به حداقل رساندن حلقه‌های تیره انجام می‌شوند. این بدین معنا است که در صورت داشتن پوست حساس باید هزینه بیشتری برای تهیه محصولات مناسب پوستتان متحمل شوید. اما برخی افراد به این مورد توجهی نکرده و به پوست خود آسیب می‌رسانند.
آیا واقعاً استفاده از مرطوبکننده بدن برای صورت مشکل ایجاد می‌کند؟
در صورتی که به یک مرطوبکننده صورت دسترسی نداشتید و گزینه بهتری نبود که بتواند جایگزین آن شود، می‌توانید از لوسیون بدن برای صورت استفاده کنید. اما هیچ کدام از متخصصان این را توصیه نمی‌کنند. مخصوصاً اگر پوست چرب و مستعد آکنه داشته باشید. فرمولاسیون سنگین لوسیون‌های بدن باعث شده است تا به خوبی جذب پوست نازک صورت نشده و می‌توانند منجربه التهاب و بسته شدن منافذ پوست صورت و در نهایت ایجاد جوش و آکنه شوند.
به علاوه بسیاری از محصولات مخصوص پوست بدن، حاوی ضدآفتاب نیستند که قطعاً برای هر پوستی که ساعات طولانی در معرض آفتاب قرار می‌گیرد بسیار مهم است. زیرا کمبود ضدآفتاب می‌تواند تأثیرات منفی به خصوص برای پوست نازک و حساس اطراف چشم داشته باشد. همچنین استفاده از لوسیون‌هایی که منافذ پوست را می‌بندند، می‌تواند منجربه میلیا (milia) یا همان کیست‌های سفید و کوچک اطراف چشم شود.
اگر با مشکلات التهاب پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس دست و پنجه نرم می‌کنید، نباید از لوسیون بدن بر روی پوست صورتتان استفاده کنید. این بیماری‌ها ضایعه‌‌هایی را بر روی پوست ایجاد می‌کنند که دارای بافت ضعیف و ترک‌های ریزی هستند و می‌توانند راهی برای ورود میکروب‌ها باشند و همچنین باعث بروز عفونت شوند. در نتیجه مرطوب‌کننده‌های غلیظ و سنگین می‌توانند باعث تشدید این‌گونه بیماری‌ها شوند.
آیا استفاده از کرم دست برای صورت ممنوع است؟
قبل از این‌که به فکر استفاده از کرم دست بیفتید، باید بدانید که مضرات کرم دست برای صورت اگر بیشتر از لوسیون بدن نباشد، کمتر نیست و استفاده مکرر از آن به همان اندازه می‌تواند عواقبی را برای پوست صورت داشته باشد.
به طور کلی کرم‌های دست غلیظ‌تر از لوسیون‌های بدن هستند. چون مخصوص دست‌ها فرموله شده‌اند و باید ماندگاری بیشتری بر روی پوست دست داشته باشند. استفاده از این محصولات غلیظ و سنگین بر روی پوست صورت می‌تواند باعث وخیم‌تر شدن جوش و آکنه‌ها شود.
